تفاوت برنج سنگ طارم و برنج سیاه

به طور کلی توصیه می شود که برنج را به شکل شلتوک و نه به صورت آسیاب شده نگهداری کنید، زیرا پوسته آن در برابر حشرات محافظت می کند و به جلوگیری از افت کیفیت کمک می کند.

تنها در صورتی می توان برنج سنگ طارم را برای مدت طولانی نگهداری کرد که سه شرط زیر رعایت و حفظ شود:

سطح رطوبت دانه ها ۱۴ درصد یا کمتر و رطوبت دانه ها باید ۱۲ درصد یا کمتر باشد.

غلات باید به خوبی از حشرات، پرندگان و جوندگان محافظت شوند.

غلات باید از باران یا جذب رطوبت از جو محافظت شوند برنج قرمز و برنج سیاه علاوه بر خواص مغذی و دارویی، دارای چندین ویژگی خاص دیگر نیز می‌باشند و متداول‌ترین آن‌ها مقاومت آن‌ها در برابر حشرات و آفات در زمان نگهداری نسبت به برنج قهوه‌ای است.

از نظر کشت، برنج قرمز دارای مقاومت در برابر خشکسالی، سیل، غرقابی، قلیاییت، شوری و مقاومت در برابر آفات و بیماری ها است.

برنج

ساختار دانه برنج

شلتوک (همچنین، برنج یا دانه برنج درشت) از پوسته، یک پوشش محافظ بیرونی و میوه یا برنج کاریوپسیس (برنج قهوه ای یا پوست کنده) تشکیل شده است.

برنج در درجه اول از کربوهیدرات ها، پروتئین ها و مقادیر کمی چربی، خاکستر، فیبر و رطوبت تشکیل شده است.

ویتامین ها و مواد معدنی عمدتاً به سبوس و جوانه محدود می شوند.

برنج سفید صیقلی که معمولاً مصرف می شود، نسخه بسیار تصفیه شده برنج خام است. فرآوری و آسیاب برنج خام بخش‌های قابل توجهی از دانه، یعنی سبوس و جوانه را از بین می‌برد.

هم سبوس و هم جوانه سرشار از فیبر غذایی و همچنین مواد مغذی هستند که برای سلامت انسان مفید هستند.

علاوه بر این، اگر برنج سفید تحت صیقل اضافی قرار گیرد، لایه آلورون آن برداشته می‌شود که منجر به از دست دادن مواد مغذی بیشتر می‌شود، زیرا این لایه سرشار از ویتامین B، پروتئین، مواد معدنی و چربی‌های ضروری است.

از این نظر، برنج رنگی به عنوان جایگزین سالم تری برای برنج سفید مزیت پیدا می کند.

انواع برنج رنگی و انواع برنج قهوه ای جدا از داشتن مشخصات غذایی مشابه، فرآیند برداشت یکسانی دارند.

این گونه ها معمولاً یا پوسته پوسته می شوند یا قسمتی از پوست با سبوس و جوانه دست نخورده.

برنج قهوه ای در سراسر جهان یافت می شود، در حالی که برنج قرمز به هیمالیا، تبت جنوبی و بوتان و همچنین بخش هایی از شمال شرق و جنوب هند محدود می شود.

پس از برداشتن پوسته، برنج قهوه ای هنوز از چند لایه بیرونی تشکیل شده است پریکارپ، پوشش دانه و هسته.

میکروب یا جنین؛ و آندوسپرم آندوسپرم از لایه آلورون، لایه زیر آلئورون و آندوسپرم نشاسته ای یا داخلی تشکیل شده است. لایه آلورون جنین را محصور می کند رنگدانه ها به لایه پریکارپ محدود می شوند.

دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.

نظرتان را ثبت نمایید.

شماره همراه شما منتشر نخواهد شد.